گروه سیاسی مشرق - مذاکرات هسته‌ای که ابتدا شاید کسی تصور نمی‌کرد بیش از 10 سال به طول انجامد، امروز زمزمه‌هایی مبنی بر پایان یافتن این بحران غیرضروری به گوش می‌رسد؛ آن‌هم توسط همان تیمی که درست 12 سال قبل این مسئولیت را بر عهده داشت. با تفاوتی فاحش؛ آن روز شرایط چه گونه بود و امروز چه گونه؛ آن روز طرف مذاکره‌کننده 3 سانتریفیوژ را هم بر‌نمی‌تابید و امروز به‌پاس مقاومت ملت ایران و رشد چشمگیر دانش هسته‌ای‌مان، طرف مقابل به هر دری می‌زند تا ما را راضی به استفاده از کمتر از 10 هزار سانتریفیوژ کند؛ امروز کجاییم و آن روز کجا بودیم؛ و همه این‌ها به لطف و یاری خداوند، ایستادگی ملت و راهبری هوشمندانه رهبر انقلاب رقم خورده است.

در این میان و با نزدیک شدن به پایان احتمالی ماراتن نفس‌گیر مذاکرات هسته‌ای، توجه به چند نکته ضروری به نظر می‌رسد.

ضرب‌الاجل آمریکایی مطلوب ایران نیست

1- تیم مذاکره‌کننده ما بارها اعلام کرده است که توافق خوب را به هر چیزی ترجیح می‌دهد، حتی به شکست مذاکرات؛ این موضع هوشمندانه تیم هسته‌ای را سید عباس عراقچی شنبه‌شب از وین این‌گونه بیان کرد: « تمدید مذاکرات گزینه مطلوب هیچ‌یک از طرف‌ها نیست و بر همین اساس تلاش همه این است که در این دوره کار به سرانجام برسد، اما اینکه این اتفاق می‌افتد هنوز قابل پیش‌بینی نیست. اگر به 16 تیر برسیم و آنچه خواستمان است برسیم توافق خواهیم داشت و در غیر این صورت ترجیح می‌دهیم دست‌خالی به تهران بازگردیم.» (فارس 13 تیر) این رویکرد هوشمندانه چنانچه در مذاکرات هم اتخاذ شود – که قطعاً چنین هم شده است – به‌طرف مقابل فهمانده است که ایران به دنبال تحقق شعار « هر توافقی بهتر از عدم توافق است» نیست؛ ایران به دنبال توافق عزتمندانه است و ضرب‌الاجل آمریکا و غرب برای اتمام مذاکرات تا پایان تاریخ مشخص، مطلوب جمهوری اسلامی ایران نیست.

مردم و تمام جریان‌های سیاسی قدر‌دان تیم هسته‌ای خواهند بود

2- تیم هسته‌ای کشورمان با توجه به سخنان عضو ارشد آن، تنها در صورتی دست‌پر به تهران بازخواهد گشت که به همراه خود یک توافق خوب (مقبول و معقول) را به همراه داشته باشد. در این میان اما آن چیزی که برای ملت و مسئولین کشورمان هم مهم است حفظ عزت ملت ایران در مذاکرات است که از سخنان اعضای تیم هم‌چنین چیزی برمی‌آید. پس این تیم چه با دست‌پر و با توافق خوب به تهران بیاید و چه با دست‌خالی عازم تهران شود و شکست مذاکرات را به امضای توافق بد ترجیح دهد، در هر دو صورت حمایت و پشتیبانی ملت و مسئولین را به همراه خواهد داشت و همگان به استقبال تیم خواهند آمد، ملت همان‌گونه که رهبر انقلاب فرمودند معتقدند تیم هسته‌ای « یک مأموریت سختی را بر عهده‌دارند» و پشتیبان آنان خواهند بود.

مردم منتظر توافق "معقول و مقبول" هستند

3- رسیدن به توافق «معقول و مقبول» قطعاً مورد قبول ملت و مسئولین قرار گیرد. چنانکه رهبر انقلاب فرمودند میدان مذاکره است و در این میدان امتیازهایی قرار است داده شود و امتیازاتی گرفته شود:

« ما حاضر بودیم هزینه هم بدهیم، یعنی ما عقیده نداریم که در یک مذاکره هیچ هزینه‌ای نباید داد، هیچ عقب‌گردی نسبت به بخشی از موضوعات نباید کرد؛ نه به‌قدر صحیح و منطقی و عقلایی حاضر به هزینه دادن هم بودیم؛ منتها ما دنبال توافق خوب بودیم.» انتظار این است که تیم بر اساس خطوط قرمز ترسیم شده نظام و همچنین با توجه به شاخصه‌های یک توافق بد، با توافق خوب (معقول و مقبول) در کیفیت امتیازدهی و امتیازگیری از حریف، به ایران بازگردد و در این صورت نیز بداند که ملت و مسئولین پشت سر و حامی تیم هستند، از سوی دیگر، در میدان فعلی، جنگ افکار عمومی بیش از موضوعات دیگر، حائز اهمیت است و این مسئله نیازمند تدبیر دولت و تیم هسته‌ای برای جلوگیری از ایجاد دوقطبی و یا هر پدیده دیگری در عرصه اجتماع است و قطعا آمریکا و غرب از ایجاد دوقطبی نه تنها سود می‌برد بلکه بر اساس رسیدن به توافق یا نرسیدن به توافق به دنبال ایجاد تضادهایی در جامعه است.

دولت برنامه اقتصادی خود را بر اساس "شرایط تحریم" اعلام کند

4- تیم هسته‌ای و دولت نیز بدون تردید اکنون دریافته‌اند که قرار نیست تمام مشکلات کشور با مذاکرات حل شود؛ ازاین‌رو مناسب است همچنان که قبلاً هم رئیس دولت گفته بود، بزرگنمایی در تحریم صورت نگیرد و کشور و دولت باید برای فردای مذاکرات برنامه خود را داشته باشد؛ چه مذاکرات به نتیجه برسد و قطعاً گشایشی در برخی امور ایجاد می‌شود و از آن مهم‌تر دولت باید خود را برای شکست مذاکرات نیز آماده کند. چه برای شکست مذاکرات و چه برای زیر پا گذاشتن هرگونه توافق احتمالی توسط طرف مقابل؛ و به نظر می‌رسد، دولت می‌بایست سیاست‌های اقتصادی خود را بدون در نظر گرفتن نتیجه توافق، بر اساس شرایط تحریم اعلام و بر اساس محدودیت‌های اقتصادی برنامه‌ریزی کند.

و پایان سخن اینکه

دعا کنیم که خداوند در این شب‌های قدر که قدر و سرنوشت همگان را رقم می‌زند، روند کارها رو به جلو باشد و تیم هسته‌ای با توکل به خداوند و با توجه به سه اصل، عزت، حکمت و مصلحت، در میدان نبرد، مأموریت خود را پیگیری کند و بداند تاریخ و افکار عمومی، در آینده‌ای نه چندان دور درباره رفتار و اقدامات آنها، موضع‌گیری خواهد کرد.